Trwa sezon I komunii świętych. Z tej okazji dzieci są obdarowywane przez członków rodziny, ale także przez osoby niespokrewnione. Rodzice zwykle nie mają świadomości, że w niektórych przypadkach wartościowe prezenty powinni zgłosić fiskusowi.

Kwestie opodatkowania podarunków reguluje ustawa o podatku od spadów i darowizn. Nie wszystkie są obciążone daniną, ale te cenniejsze, otrzymane od osób niespokrewnionych mogą skutkować obowiązkiem podzielenia się wartością prezentu z fiskusem. Decydującym kryterium jest wartość upominku oraz stopień spokrewnienia obdarowanego z obdarowującym. Najbliższa rodzina – rodzice, dziadkowie czy rodzeństwo, mogą przekazać nawet bardzo wysokie kwoty i wartościowe prezenty i w ogóle nie płacić podatku, ale rodzice lub opiekunowie obdarowanego w terminie 6 miesiącu powinni ten fakt zgłosić fiskusowi. Jeśli prezentem są pieniądze, trzeba je wpłacić na konto, a nie wręczyć np. w kopercie.
Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn podatkowi nie podlegają darowizny, które w okresie 5 lat od jednej osoby nie przekraczają:

  • 9637 zł – dla osób należących do I grupy podatkowej, tj. np.: wstępni (rodzice, dziadkowie, pradziadkowie), ojczym, macocha, rodzeństwo. Jeśli prezent ma wyższą wartość, wystarczy w ciągu 6 miesięcy zgłosić darowiznę fiskusowi, a jeśli ma ona charakter pieniężny, należy dodatkowo dokonać wpłaty na konto bankowe,
  • 7276 zł – dla osób należących do II grupy podatkowej, tj. np.: rodzeństwo rodziców (np. ciotki, wujowie), zstępni i małżonkowie pasierbów, małżonkowie rodzeństwa i rodzeństwo,
  • 4902 zł – dla osób należących do III grupy podatkowej – pozostałe osoby.